BOŞLUK

İçimdeki heyezanlar anlamsız geçiçi bir boşluğa dönüştü. Zaman bir süredir dondu. Karne notlarını vermek için sınıfta epey ter döktüm. Çocuklar için daha da zordu. Hayatta her şeyde olduğu gibi bununda üstesinden geldik. Ama şimdi hiç bir şey yapamadan hareketsiz kalakaldım. İnsan ne yapmak istediğini bilmez mi? İşte öyle. Elimdeki tek değerli varlığı, kutsal tapınaklardaki kutsal heykeller gibi kendimi süslemek istiyorum. Biraz kıymetimi farketmek ve ruhsal tacizlerime katlanan zavallı bedenimi bu amacıma da hizmet ettirmek istiyorum.