Gerçek Temas

Hayat sadece insan teması üzerine kuruludur. Gerçek temas içsel olarak doyurucudur. Temas ettiğin kişi sana gerçekten iyi gelir ve yokluğu dayanılmaz olabilir.
Yıllar öncesinde ilk doğduğumuz gün başlar temas ihtiyacımız. Eğer şanslıysak bizi çok seven bir anneye düşmüşüzdür. Gerçekten sevildiğimizi, onaylandığımızı bilerek büyürüz. Gerçek bir anne bizi olduğumuz gibi kabul edendir. Doğamızla savaşmadan bizi büyütür. Sadece gerektiğinde rehberlik eder. Bu o kadar ince bir ayrıntıdır ki, anne gerektiği yerde çocuktan ayrışamamışsa çocukta dehşet şemalar bırakır. Bundan sonra kurduğumuz tüm ilişkiler arızalıdır artık.
Kimi zaman gerçek temas yetisi olmayan insanların peşinde koşar dururuz. Aslında kendimiz gibi olanları bulmuşuzdur. Ama farkında mıyızdır acaba!
Kimi zaman öyle içiçe geçeriz ki kimliğimizi kaybederiz. Ama bir kimliğimiz olduğunun farkında mıyızdır!
Dünya algıladığımız kadar gerçektir! Acı algıladığımız kadar gerçektir! Bu yüzden saygı duyulması gerekir... Ancak acıdan beslenip durmakta ayrışılması gereken bir durumdur. Günlerce sürünmek, bu acıyı sevmek ve yaşam amacı yapmak demektir.
Bunlar bilinir ama çıkış yolları bilinmez...
Sanki çözüm yolu yok gibi gelir insana...
Sanki acı hiç bitmeyecekmiş gibi gelir...
Alternatifler cevap vermez...
Daima seni takip eder durur...
Böylesi zamanlarda gerçek temasın peşine düşmek, insanın karşısındakini gerçek haliyle görmesini sağlar. Gerçekten samimiyet nedir! Gerçekten beni anlıyor mu! Gerçekten beni benle paylaşabiliyor mu! Gerçekten koşulsuz farkındalığı gelişmiş mi! Gerçekten beni olduğum gibi algılayabiliyor mu!
Cevaplar hayırsa zaten sonuç belli: Yanlış kişi!
Cevap evetse: O zaman neden acı çekiyorsun! Demek ki yanlış kişi. Ama o olmak zorunda çünkü acıdan beslenmeye devam edelim! Yani kendini gerçekleştiren lanet yağsın gece ve gündüz üzerime! Kum fırtınası derilerimi yüzsün:)
Eğer acı olmazsa yaşam amacı kalmaz çünkü.
Hayata nasıl tahammül edeceğiz yoksa.
Varolmak basitçe açıklanabilecek bir iş değildir.
Hele varolduktan sonra yaşamak gerçekten çok ama çok zordur.
Gerçek temas insanı hafifletir. Karşmızdaki doğru kişiyse yükümüzü alır, daha da çoğaltmaz. Hatta o kadar iyi gelir ki, ihtiyacımız olmadıkça onu hatırlamayız. Tıpkı anneler gibi... Geri kalan zamanda yaşamakla meşgulüzdür. Kitap yazıyoruzdur, balık tutuyoruzdur, para kazanıyoruzdur mesela...
Hayatta gerçek temasların fazlalaşması dileği ile...
Benim bugünlerde buna çok ihtiyacım var...