Yogaya başlayalı altı ders oldu. Evren her insanı gereksindiği kişiye denk düşürüyor. İyi ki yogayı Gül hocayla tanımışım. Huzur dolu kişiliği, sakin, ön yargısız duruşu, kabullenici sıcaklığı ve hoş sohbeti bana çok iyi geldi. Yoga ya dair olumlu bir tutum belirlememi sağladı. Yoga academy nin sadece yoga teknikleri öğretmek gibi bir derdi var. Bunun dışında bir beklentiniz varsa gidilecek yer değil:) Sadece yoga öğreniyor ve çıkıyorsunuz. Bu konuda oldukça disiplinliler. Herhangi bir akımın içeri sızmasını önlemek için yetiştirdikleri öğrencilere sertifika vermediklerini söylediler. Yoga academy den eğitmenlik mertebesine ulaşan kişi dışarıda kendi başına buyruk eğitmenlik yapamıyormuş. Akademiye bağlı çalışmak zorunda. Benim anlayamadığım kendine has bir türlü kirlilikten kaçıyorlar sanırım. İşin açıkcası pekte kafa yormak istemiyorum. Yıllardır zaten öğretmenlik yapıyorum ve daha yıllarca yapmak zorundayım. Birde yoga eğitmenliği, yok sertifika yok şu yok bu uğraşamayacağım. Pek umurumda değil.
Yoganın bana nesi iyi geldi? Bir kere sakin ve çok yavaş. Günümüz yaşamından sonra sakin, yavaş ve huzur dolu bir şeyler yapmak benide yavaşlatıp sakinleştiriyor. Tamamıyla beden odaklı olduğu için her zerremdeki gerginlik ve arızaları fark etmemi sağlıyor. Sürekli nefese yoğunlaşmak şimdilik pek hissetmesemde sanırım ciğerlerime iyi gelecek. Gevşeme teknikleri en çok ihtiyacım olandı.
Ruhsal olarak bana geştalt psikolojisi ile uğraşmak kadar doyurucu gelmedi. Kendi geştaltımda yoganın yerini altıncı yoga seansında fark ettim. Telaşlı panik tabiatı seçtiğimi, bunun bir seçim olduğunu, bu seçimle beynimi oyaladığımı fark ettim. Yoga tam zıddı bir tabiatı içerdiği için iç güdüsel olarak bunu biliyormuşum. İhtiyacım olan beynimi telaş panik ve kaygıdan uzaklaştırabildiğimi, bunlarsız bir saat yaşayabildiğimi kendime göstermekmiş. Yoga bu anlamda gerçek bir malzeme.
Bu günkü seanstan sonra otomatikleşmiş davranışlara geri döndüm. Gene telaş ve gene panik vardı. Şunu yapacağım, bunu yetiştireceğim, şuna şunu söyleyeceğim......... Ama bir farkla: Geştalt sayesinde üst düzey bir farkındalığım var ve bu farkındalığı yogaya transfer ettiğim için, yoga bünyesindeki sakin zorlamasız telaşsız hayatta kalınabileceği ve yaşanabileceği gerçeğine olan inançla aşılandım artık. Varoluşsal kaygılarımı telaşlı değil sakinde yaşayabileceğime dair inancımın güçlenmesi ve davranışlarıma yansıması biraz zaman alacak gibi görünüyor. Varolmak ne ciddi bir sorumluluk.
0 yorum:
Yorum Gönder